Τα βότανα, οι Μάγισσες και τα ιπτάμενα σκουπόξυλα

Μερικά από τα πρώτα βιβλία που κάνουν αναφορά στη χρήση των ουσιών που επηρεάζουν την ψυχική και σωματική κατάσταση ήταν για  μάγισσες και μαγεία.

Στους πρακτικούς αυτής της τέχνης, που συνήθως ήταν γυναίκες. προσέτρεχαν άτομα που ήθελαν ένα ποτό ή φυλαχτό που απέκρουε  το κακό, προσέλκύε τον έρωτα ή θεράπευε τις ασθένειες.

Η γνώση τους γύρω από τις χρήσεις και καταχρήσεις των φυτών ήταν φημισμένη και πολλοί  σύγχρονοι συγγραφείς αναγνωρίζουν ότι αυτά είναι  τα άτομα αυτά που ανέπτυξαν και διατήρησαν στο χρόνο την παράδοση των βοτάνων που σήμερα αποτελεί αντικείμενο για τις ιατρικές και φαρμακευτικές εταιρίες.

Συχνά έχουμε άγνοια για  την ιστορία των φαρμάκων που είναι τόσο στενά συνδεδεμένα με τη διαβίωσή μας.

Μια σύντομη ανασκόπηση της προέλευσης των φαρμάκων  όπως ασπιρίνη , Digitalis, Ατροπίνη κ.α.  αποδεικνύει ότι τα φάρμακα προέρχονται από φυτά  και ήταν σε χρήση πολύ πριν η  σύγχρονη ιατρική τα ανακαλύψει ( ξανά ) τα απομονώσει και τα κάνει δραστικές ουσίες σε πολύ διαδεδομένα φάρμακα.

Για παράδειγμα, η Δακτυλίτις η πορφυρά ( Digitalis purpurea) (επίσης γνωστή ως νεραϊδόχορτο ή μαγισσόχορτο), ήταν η πηγή της Digitalis, το φάρμακο που έχει σώσει τις ζωές πολλών ανθρώπων που πάσχουν καρδιακές παθήσεις.

Η δραστική ουσία Digitalis ανακαλύφθηκε από τον Δρ William  Withering, και στο βιβλίο, «An account of Foxglove and its uses», (1785), αναγνωρίζει το χρέος του στη φυτική γνώση της Μαγείας που τον οδήγησε στη χρήση του νεραϊδόχορτου για να βοηθήσει εκείνους με καρδιακές παθήσεις.

Η παράδοση λέει ότι οι Μάγισσες βγαίνουν συχνά σε νύχτες με πανσέληνο για να συλλέξουν παράξενα φυτά. Αντί να είναι ένα δυσνόητο μαγικό τελετουργικό, η  συλλογή των φυτών κατά τις νυκτερινές ώρες και όταν το φεγγάρι είναι γεμάτο έχει μια βάση στη βιολογία φυτών.

Πολλά από τα φυτά που χρησιμοποιούνταν  από μάγισσες είχουν τη μεγαλύτερη ενεργή περιεκτικότητα φαρμακευτικών ουσιών.

Αν κάποιος θελήσει  να αφαιρέσει  μερικές από τις  πιο σκοτεινές μαγικές πτυχές της Μαγείας, του αποκαλύπτεται  μια βαθιά κατανόηση των βοτάνων, της Ιατρικής και της  Ψυχολογίας.

Η κοινωνία μας, η σύγχρονη ιατρική και η  φαρμακευτική βιομηχανία  οφείλουν πολλά στις παραδόσεις της μαγείας.

 

Unguentum Sabbati

η αλοιφή του Σαββάτου 

Οι Νύχτες της πανσελήνου  σχετίζονται με μάγισσες καθώς συχνά αυτές τις νύχτες, μάζευαν τα βοτάνια τους.

Το πλήρες φεγγάρι έχει ιδιαίτερη σημασία για μάγισσες και σε ορισμένες εποχές του έτους που συμπίπτει με το " Σάββατο των Μαγισσών", όταν οι μάγισσες συγκεντρώνονται για να λατρέψουν το θεό  ή τη θεά τους. Κατά τις συναντήσεις αυτές αναφέρεται ότι  χρησιμοποιούνταν για την προώθηση ειδικών εμπειριών  τελετουργικές αλοιφές, φτιαγμένες κυρίως   από φυτικές ουσίες,

Ένα άλλο κοινό θέμα στη λαογραφία της  Μαγεία είναι μάγισσες πετούν με σκουπόξυλα κυρίως το βράδυ.

Σε μια σειρά από κείμενα υπάρχουν συχνές αναφορές σε μάγισσες που πετάνε και συναντιούνται με την ενσάρκωση των συγκεκριμένων τους θεών. Αρκετοί πιστεύουν ότι αυτοί οι ισχυρισμοί έχουν εξαχθεί από μάγισσες κατόπιν σκληρών βασανιστηρίων από τους διώκτες τους.

Αρκετοί επίσης πιστεύουν πως αρκετές Μάγισσες πίστευαν ότι είχαν αυτήν την εμπειρία.

Κάποια γραπτά μας δίνουν πληροφορίες για λάδια  ή αλοιφές που βοηθάνε τις Μάγισσες να πετάξουν.

Σ’ αυτά περιλαμβάνονται ''The Book of the Sacred Magic of Abremelin The Mage', (1458), του Abraham the Jew, και το  'De Miraculis  Rerum Naturalium', (1560) του  Giovanni Battista Porta, (και τα δύο αυτά κείμενα βρίσκονται σήμερα στη Βρετανική Βιβλιοθήκη, ωστόσο η πρόσβαση σε αυτά είναι περιορισμένη).

 Στο γραπτό ( Γριμόριο )  του Αβραάμ του Εβραίου, περιγράφεται μια αλοιφή που μετά το στις κύριες αρτηρίες των ποδιών και των χεριών, δημιούργησε μια αίσθηση της πτήσης.

Το Γριμόριο του Porta έχει ένα τμήμα που φέρει τον τίτλο «Laiarum Unguenta», και σε αυτό που περιγράφεται η συνταγή των αλοιφών των πτήσεων.

Μια έρευνα των Γριμορίων αυτών και τα τελετουργικών αλοιφών των μαγισσών για τα Σάββατά τους, αποκαλύπτουν ένα αριθμό φυτών τα οποία έχουν ακραίες συνέπειες σωματικές  και ψυχολογικές όταν λαμβάνoνται εσωτερικά ή τρίβονται πάνω στο δέρμα.
Πολλά από αυτά είναι εξαιρετικά δηλητηριώδη  και οι αναφορές της χρήσης τους σχετικά με την τριβή σε συγκεκριμένες περιοχές του σώματος ή και σε όλο το σώμα, αποδεικνύει την αναγνώριση των θανατηφόρων ιδιότητες αυτών των φυτών, αν ληφθούν εσωτερικά.

Η χρήση των φυτών για να προωθήσουν μια αίσθηση της πτήσης, μία "εξωσωματική εμπειρία" και την ικανότητα να κάνουν το μάγο να συνδεθεί  με τον πνευματικό κόσμο, είναι ένα επαναλαμβανόμενο θέμα σε πολλές αρχαίες θρησκευτικές πρακτικές.

 Οι Σαμάνοι της Αμερικής και οι ιερείς και ιέρειες των θρησκειών σε όλο τον κόσμο μοιράζονται τη γνώση των μαγισσών  για τη χρήση συγκεκριμένων φυτών που θα εκτείνουν τα συνήθη όρια της ανθρώπινης εμπειρίας.

Ενώ υπάρχει μια σειρά από συνταγές για ειδικές αλοιφές « πτήσεων» , υπάρχουν πολλές δυσκολίες στον εντοπισμό των φυτών ακριβώς.

Ο λόγος?

Κατά τη διάρκεια αυτών των χρόνων, δεν υπήρχε μία παγκόσμια αποδεκτή βοτανική κατάταξη και σύστημα ταξινόμησης κι έτσι, πολλά φυτά μοιράζονται κοινές ονομασίες ή συγχέονται με άλλα και επίσης,  οι πιθανότητες λανθασμένης μετάφρασης αυτών των αρχαίων κειμένων είναι αρκετά μεγάλες.

Παρά τα προβλήματα ξέρουμε κάποια  φυτά που  σχετίζονται με Μάγισσες και ακόμη και τα κοινά τους ονόματα ορισμένων μας παρέχει ενδείξεις για τις χρήσεις τους.

Κάποια εξ αυτών  εμφανίζονται τακτικά στις συνταγές αλοιφών για πτήσεις και για τα Σάββατα των Μαγισσών.

 Σ’ αυτά περιλαμβάνονται:

• Η μπελαντόνα  (Atropa Belladonna).
• To ακόνιτο ή ψιάκι  (Aconitum napellus).
• Ο υοσκύαμος. (Hyoscyamus niger).

Αρκετές αναφορές υπάρχουν και για τα εξής :

• Ντάτουρας (Datura stramonium).
• Λεύκα (Populus spp )
• Δακτυλίς (Digitalis purpurea)
• Παπαρούνα (Papaver Rhoeas & Papaver Somniferum)
• Πεντάφυλλο ή ποντενίλλα (Potentilla spp)
• Σέλινο και αγριοσέλινο (Apium graveolens)
• Στρύχνος (Solanum dulcamara)
• Κώνειο ( Γένος: Conium) και Kικούτα (Cicuta virosa)
• Μαϊντανός (Petroselinum crispum)

Βωμός Wicca με παπαρούνες

Μερικές φορές υπάρχει αναφορά κάποιων παράδοξων στοιχείων, για παράδειγμα το λίπος μωρών και αίμα.

Αυτά είναι το πιθανότερο για λόγους  εντυπωσιασμού ή για να υπογραμμιστεί η μαγική επίδραση της συνταγής.

Ωστόσο, η χρήση του λίπους, το πιθανότερο ζώου, είναι απαραίτητη ως  βάση για τα έλαια σύνθλιψης των φυτών, μπορεί να αλειφτεί στο δέρμα και παρεμποδίζει την ταχεία εξάτμιση των πτητικών αλκαλοειδών ενός βοτανικού παρασκευάσματος.

Παρά του ότι  πολλές μάγισσες είχαν γνώση των μανιταριών και μυκήτων που βοηθάνε σε παραισθήσεις κλπ , αυτά δεν έχουν αναφερθεί σε κανένα από τα κείμενα σχετικά με τις ειδικές αλοιφές.

Η εφαρμογή αλοιφών που παρασκευάστηκαν με βάση της παραδοσιακές αυτές και κρυφές ή σπάνιες συνταγές επιφέρουν εμπειρίες παρ-αίσθησης αιώρησης,  εξωσωματικές εμπειρίες  και την παραίσθηση αντίληψης   θεών και δαιμόνων.

Ο Δρ. Erich Peuhart, του Πανεπιστημίου του Gottingen στη Γερμανία διεξήγαγε πειράματα στον εαυτό του και έναν συνάδελφο να ερευνήσει τις επιπτώσεις αυτών των αλοιφών, και η αναφορά του ήταν παρόμοια με τα γριμόρια των μαγισσών, και ανάμεσα στις υπόλοιπες  επισημάνσεις του, περιλαμβάνονται πτήσεις στον αέρα,  φέρουν μέσω του αέρα, προσγείωση στην κορυφή ενός βουνού, οργιαστικές τελετές και  εμφάνιση τεράτων και δαιμόνων.